Kaynaklı imalat çalışmaları bugünün sanayisinde vazgeçilmez bir üretim sürecidir ve her zaman için önemli ve kritik olma özelliklerini korumaktadır. Çeşitli üretim aşamalarında kaynak işlemlerinin bu önemi, daha sözleşme aşamasından ürün teslimine kadar bütün aşamalarda, hiçbir adımın atlanmadan ve tam olarak tamamlanmasını gerektirmektedir. Kalitenin bu kadar önem kazandığı son yıllarda, kaynaklı üretim yapan işletmelerde, hangi düzeyde yetkinliğe sahip kaynak personeline ve denetim personeline ihtiyaç duyulduğu, doğru ve etkin şekilde belirlenmiş olmalıdır.
Kaynaklı üretim, bir yandan kullanım yaygınlığı bir yandan da maliyet uygunluğu yüzünden bugün çeşitli sektörlerde çok sık kullanılan bir üretim sürecidir. Ancak kaynak uygulamaları bu yaygın ve sık kullanıma rağmen birçok problemi de beraberinde getirmektedir. Birçok yerde bu süreçler özel süreç olarak tanımlanmaktadır. Çünkü çok sayıda değişkenin aynı anda ve doğru şekilde ayarlanması ile kaliteli bir kaynak dikişi yapılabilir. Kaynak işlemlerinde bu kadar çok problem olmasının nedeni de, bu kadar farklı değişkenin birçok kere ve aynı kalitede tekrarlanabilir olarak uygulanmasıdır. Kaynak işlemlerinde bu değişkenlerin ve tekrarlanabilir olmanın çözülmesi için, işletmede ciddi bir kalite kontrol ve kalite güvence sisteminin kurulması ve nitelikli personelin çalışması gerekmektedir.
Kaynak kalitesini güvence altına almak için yapılacak çalışmalar, sanıldığı gibi sadece kaynak işlemi sırasında değil, bu işlemin alım sürecinde başlamaktadır. Çünkü eğer üretici firmanın kullanmadığı veya kendi kapasitesini aşan özellikte bir kaynak gerekliliği ortaya konulursa, üretim aşamasında mutlaka önü alınamayan problemler yaşanacak demektir. Bu nedenle daha sözleşme aşamasında bütün üretim süreçleri düşünülerek karar verilmesi gerekmektedir.
Kısaca kaynak kalitesinin güvence altına alınması için şu üç aşama önemlidir: kaynak yöntem onayları, kaynakçıların belgelendirilmesi ve kaynak talimatları.
Birinci aşama, seçilecek kaynak yönteminin ilgili malzeme ve değişkenlere göre doğrulanmasıdır. Bu amaçla Uluslararası Standartlar Örgütü (ISO) tarafından beş farklı yöntem tespit etmiştir:
İkinci aşama ilgili üretim ve proje gereklerine uygun nitelikte ve sayıda kaynak personelinin belgelenmiş olmasını sağlamaktır.
Son aşama ise belirlenen kaynak yöntemi ve kaynak personeli için kaynak talimatlarının hazırlanması ve üretim süreçlerinde uygulanmasıdır.
Ancak bu aşamaların sadece biliniyor olması yetmemekte, kaynaklı üretimde kalite güvencenin sağlanması bakımından sağlıklı ve sürekli kullanılması da gerekmektedir. Bugüne kadar yaşanan birçok olayda problemler, kaynak öncesi belirlenen kaynak yönteminin veya personelinin yanlış kullanılması veya hiç kullanılmaması yüzünden ortaya çıkmıştır.
Kaynaklı imalat çalışmalarında bir sistematik oluşturmak amacı ile ilk yayınlanan standart, 1994 yılında Avrupa Standardizasyon Komitesi tarafından yayınlanan EN 729 standartlar dizisidir. Yakın zamana kadar kullanılan bu standartlar esas alınarak daha sonra Uluslararası Standartlar Örgütü (ISO) tarafından ISO 3834 standartlar dizisi yayınlanmıştır. Bu standartlar şunlardır:
EN 15085 standartları ise Avrupa Standardizasyon Komitesi tarafından, demiryolu araçları ve parçalarının üretim, revizyon ve bakım kriterlerini içeren bir standartlar serisidir.
