Tüketici, iktisadi mal ve hizmetleri belirli bir bedel karşılığında satın alarak kullanan kişidir. Tüketim denildiğinde daha çok maddi anlamda tüketim anlaşılmaktadır. Hâlbuki maddi tüketim öğelerinin dışında maddi olmayan kültür, eğlence gibi tüketim öğeleri de vardır. Dolayısıyla, tüketicinin duygusal ve düşünsel ihtiyaçlarıyla da ilgilenmek gereği vardır.

Tüketim; üretilen mal ve hizmetlerin; gereksinim ve isteklerini karşılamaları amacıyla insanlar tarafından kullanılmasıdır. Keynesçi ekonomide tüketim, bireysel tüketim harcaması demektir ve tüketim fonksiyonu ile gösterilir. Tüketim fonksiyonunun en önemli kısmı marjinal tüketim eğilimidir. MPC elde edilen her yeni gelirin yüzde kaçının tüketim harcamaları için değerlendirildiğini gösterir.

1972'de Tüketici Ürün Güvenliği Kanununa istinaden kurulmuştur. Tüketici Ürün Güvenliği Kurumu Kongre'ye ve Başkan'a hesap verir, federal hükümette diğer bir bakanlığın veya kurumun parçası değildir.[1] Tüketici Ürün Güvenliği Kurumu ABD Başkanı tarafından atanan ve Senato tarafından onaylanan, genellikle üç komisyon üyesi tarafından posta posta yedi yıllık devrelerle idare edilir. Komisyon üyeleri Kurumun politikasını belirler.