Bir malzemenin mikro yapısının incelenmesi, yapısal parametrelerin belirli özellikler dahilinde olup olmadığını belirlemek için kullanılan bilgileri sağlar. Analiz sonuçları kabul veya ret için bir kriter olarak kullanılır.
Mikroyapısal inceleme genellikle analiz altındaki malzemenin özelliklerini büyütmek için optik veya taramalı elektron mikroskopları kullanılarak yapılır. Bu özelliklerin miktarı veya boyutu ölçülebilir ve ölçülebilir ve kabul kriterleriyle karşılaştırılabilir. Bu incelemeler genellikle söz konusu malzemenin türünü tanımlamak ve malzemenin uygun işleme tedavilerini alıp almadığını belirlemek için başarısızlık analizinde kullanılır. Metalurjik incelemeler şunları değerlendirebilir:
Dekarbürizasyon ve karbürizasyonun boyutu, tane büyüklüğü, taneler arası saldırı veya korozyon
Titanyum alaşımlarında alfa kasasının derinliği
Yüzde küreselleştirme
İçerme derecelendirmeleri
Metallerdeki çeşitli fazların veya ikinci faz partiküllerinin hacim oranı
KESİT
Test numuneleri, malzemelerin yapısını değiştirmekten veya tahrip etmekten kaçınmak için dikkatlice bölümlere ayrılır. Aşındırıcı bir testere kullanılıyorsa, numuneyi yanıcı veya aşırı ısınmaması için soğutucu veya yağlayıcıyla serin tutmak önemlidir. Bununla birlikte, ne kadar dikkatli bir şekilde aşındırıcı testere veya elektrik deşarj işlemesi yapılırsa yapılsın, numune yüzeyinde az miktarda deformasyon meydana gelir. Bu deformasyon sonraki hazırlık aşamaları sırasında giderilmelidir.
MONTAJ
Test numunesi uygun bir boyuta kesildikten sonra, elleçleme ve öğütme ve parlatma aşamalarını kolaylaştırmak için plastik veya epoksi bir malzemeye monte edilir. Montaj malzemeleri sertlik ve aşınma direncine göre numune ile uyumlu olmalıdır. Tipik montaj malzemeleri, Bakalit gibi termoset fenolikler ve metil metakrilat (Lucite) gibi termoplastik malzemelerdir. Montaj, numunenin bir kalıba konulmasını ve uygun tozla çevrelenmesini içerir. Kalıp doğru seviyelerde ısıtıldığında ve basınçlandırıldığında, ortamın ayarlanması veya sertleşmesi meydana gelir. Monte edilen numune kalıptan çıkarılır. Isı veya basınç kullanımı ilgili örneğin yapısını değiştirebilirse, epoksi gibi dökülebilir soğuk montaj malzemeleri kullanılır.
BİLEME
Taşlama, kesme adımı sırasında meydana gelen yüzey hasarını gidermek ve düz bir yüzey sağlamak için montajı takip eder. Taşlama genellikle su ile yağlanmış aşındırıcı taşların kullanımını ve bir dizi kademeli olarak daha ince aşındırıcı taşların kullanımını içerir. Bu prosedür, önceki numune hazırlama aşamaları ile sokulmuş olan rahatsız edici veya deforme olmuş metalden neredeyse tamamen arınmış olan düz bir yüzey sağlar.
PARLATMA
Parlatma aşaması, deforme olmuş metalin son ince tabakasını çıkarır. İçerme içeriği veya var olabilecek gözeneklilik gibi belirlenmemiş özelliklerin incelenmesine hazır, düzgün hazırlanmış bir örnek bırakır.
DAĞLAMA
Kullanılabilecek son aşama, test numunesinin mikro yapısını göstermek için dağlamadır. Bu adım, tanelenmemiş numunede görülmeyen tane sınırları, ikizler ve ikinci faz parçacıkları gibi özellikleri ortaya koymaktadır.
